Sommige mensen hebben een hond. Anderen hebben een kat, een plant en een goudvis. Maar er zijn ook gezinnen in Nederland die een eigen bus nodig hebben voor een dagje uit. We hebben het over de allergrootste families van het land. Gezinnen met zoveel kinderen dat je een Excel-sheet nodig hebt om alle verjaardagen bij te houden. Zin om te weten hoe dat eraan toe gaat? Bereid je voor op chaos, liefde en héél veel boterhammen.

Een huis vol kinderen (en geen seconde stilte)

Het grootste gezin van Nederland? Dat is de familie Buddenbruck. Jep, dat zijn de sterren van de realityserie Een huis vol. Met in totaal twaalf kinderen (en inmiddels alweer méér, want ja, ze blijven doorgaan) runnen Danielle en Jay Buddenbruck een soort mini-dorp in hun eigen woning. De ochtendspits begint er rond half zes en eindigt… nou ja, nooit echt. Denk: twintig boterhammen smeren, vijf tandpasta-twisten oplossen en drie keer iemand zijn sokken terugvinden – allemaal voor 8:00 uur.

En het zijn niet alleen de Buddenbrucks. Ook de familie Cudogham uit Amsterdam, met zeven kinderen, weet hoe het is om in shifts te douchen. Met een multiculturele achtergrond en een creatieve levensstijl laat dit gezin zien dat drukte ook gezelligheid betekent. De ouders werken in de creatieve sector, de kinderen dansen, zingen en knutselen zich door de dag heen. En als er één kind huilt, krijg je er meestal gratis drie bij.

Het leven in zo’n mega-gezin draait om planning, liefde en héél veel humor. Want als iemand per ongeluk een sok in de magnetron stopt of de hamster een verjaardagsfeestje geeft, moet je gewoon kunnen lachen. Anders red je het niet. En trouwens, boodschappen doen? Dat is geen karretje meer, dat is gewoon een karavaan. Denk: zes pakken melk, vier broden, en een stapel wc-papier die hoger is dan je peuter.

Hoe run je een huishouden dat voelt als een basisschool

In een groot gezin is niks ‘gewoon’. De wasmachine draait hier 24/7, alsof het een soort ritueel is. Er zijn gezinnen die vier tot vijf wassen per dag doen. En dat is dan nog zonder de sportkleding. Want natuurlijk heeft ieder kind een eigen hobby, van judo tot viool. En als je denkt dat het etenstijd is met een beetje rust? Nope. Het is een soort lopend buffet met discussies over wie de laatste frikandel had.

Maar eerlijk is eerlijk: er is ook iets magisch aan zo’n druk huishouden. Kinderen leren al jong om te delen, samen te werken en hun stem goed te gebruiken (lees: schreeuwen boven het lawaai uit). Er is altijd iemand om mee te spelen, altijd iemand die je jas kwijt is, en altijd wel een verjaardag in aantocht. Je hoeft nooit te vragen “wat zullen we vandaag doen?” – het gebeurt gewoon vanzelf.

Wat veel van deze gezinnen gemeen hebben? Ze houden van structuur met een knipoog. Agenda’s aan de muur, taakverdelingen met wasknijpers en het avondeten op klokslag zes – tenzij de jongste net de spaghetti als confetti gebruikt. En toch, hoe chaotisch het soms ook lijkt, er is altijd een soort georganiseerde gekte. Een flow die alleen werkt als iedereen meedoet.